Veel oudere werklozen hebben naar verwachting weinig aan het economische herstel dat is ingezet. Om hen weer aan het werk te krijgen, zijn hervormingen nodig op de arbeidsmarkt.
50-plussers worden te duur door de relatief hoge lonen, leeftijdsafhankelijke ontslagvergoedingen en pensioenkosten. Ook hebben ouderen vaak allerlei 'ontziemaatregelen’ in cao’s, die hen extra rechten of minder plichten geven.
Al deze maatregelen maken werkgevers terughoudend voor het in dienst te nemen van oudere werklozen. Alhoewel in Den Haag al beleid gevoerd wordt om hier verandering in te brengen zijn volgens het CPB meer fundamentele herzieningen noodzakelijk.
De onderzoekers denken dan aan ''een werkloosheidsuitkering die daalt met de werkloosheidsduur, ontslagbescherming die minder afhangt van de lengte van het arbeidscontract en minder leeftijdsafhankelijke arrangementen in cao’s''.
De hoge langdurige werkloosheid onder ouderen is een structureel probleem. Vóór de aanvang van de crisis was al sprake van een stijging. In de nasleep van deze crisis kampt Nederland met 270.000 mensen die langer dan een jaar werkloos zijn, meer dan 3 procent van de beroepsbevolking.
In deze groep bevinden zich opvallend veel ouderen.Zij verliezen echter niet vaker hun baan dan jongere mensen, maar eenmaal werkloos is de kans op langdurige werkloosheid bijna dubbel zo groot als gemiddeld.
Lees hier het rapport (pdf).
